Napowietrzanie in-situ – prezentacja i kluczowe elementy
Na czym polega napowietrzanie in-situ?
Technika napowietrzania in-situ polega na oczyszczaniu wody przy pomocy powietrza. Wprowadzone pęcherzyki powietrza wzbogacają wodę w tlen, stwarzając idealne warunki hydrolizy oraz utleniania i wpływając tym samym korzystnie na biologiczny rozkład zanieczyszczeń organicznych.
Zasady stosowania napowietrzania in-situ
W skład instalacji do napowietrzania zanieczyszczonej wody wchodzi dmuchawa wraz z aeratorami – specjalnie przystosowanymi urządzeniami, które dostarczają tlen do wody. Działanie instalacji do napowietrzania polega na wzbogacaniu wody w tlen i jej mieszaniu. Technologia ta może być wykorzystywana wraz z innymi metodami oczyszczania in-situ (m.in. wraz z bioremediacją), co w znacznym stopniu przyspiesza proces oczyszczania wody.
Kiedy stosujemy napowietrzanie in-situ?
Napowietrzanie wody in-situ stosuje się głównie w kontekście natleniania jezior i stawów hodowlanych, zdecydowanie rzadziej rzek. W przypadku remediacji metoda ta jest skuteczna do usuwania zanieczyszczeń organicznych z wody. Technika napowietrzania wody in-situ jest rekomendowana do usuwania zanieczyszczeń o charakterze organicznym, głównie substancji ropopochodnych, rozpuszczalników oraz przeciwdziała rozwojowi glonów i sinic Nie nadaje się natomiast do usuwania metali ciężkich z wody.