Venting in-situ – prezentacja i kluczowe elementy
Na czym polega venting in-situ?
Proces biowentylacji gruntu w strefie aeracji stosuje się w celu przyspieszenia tlenowej biodegradacji zanieczyszczeń w wyniku wymuszonego przepływu (przedmuchiwania) powietrza. Biowentylacja polega na wprowadzeniu do zanieczyszczonego podłoża odpowiedniej ilości powietrza, który ma stymulować rozwój bakterii naturalnie występujących w gruncie poprzez dostarczenie tlenu. Dostarczany tlen jest niezbędny bakteriom do biodegradacji zanieczyszczeń organicznych do prostych związków mineralnych.
Venting in-situ – podstawowe zasady stosowania
W podwyższonej temperaturze następuje odparowanie zanieczyszczeń z gruntu i tym samym znaczne obniżenie stężenia substancji szkodliwych gdy szybkość parowania substancji ropopochodnych jest większa niż szybkość ich biodegradacji. W takim przypadku następuje proces naturalnego wietrzenia, który nie wymaga dodatkowego poddawania powietrza wysysanego z otworów procesowi oczyszczania. Instalacja do biowentylacji składa się z studni iniekcyjnych wtłaczających do zanieczyszczonego podłoża gruntowego czyste powietrze i studni ekstrakcyjnych zasysających i usuwających powietrze zanieczyszczone, dodatkowo rozmieszcza się studnie monitorujące zmiany zanieczyszczenia podłoża gruntowego.
Kiedy stosujemy venting in-situ?
Metoda biowentylacji jest procesem powolnym oczyszczania gruntu i jest skuteczna przy oczyszczaniu strefy aeracji podłoża piaszczystego zanieczyszczonego głównie lotnymi związkami organicznymi (np. BTEX, benzyna, trójchloroetylen, pentachloroetylen).
